سیصد و شصتی ها

بعد از اعلام روز شمار معکوس یاهو برای بسته شدن 360 خیلی اتفاقات خوب و بد افتاد، از اتفاقات بد که بگذریم ...چیزای جالبش این خداحافظی های یه روز در میون بود که ملت از هم میکردند...حس عجیبی که 360 بوجود آورده بود ،تعداد زیادی دوست دیده و ندیده که همه تو مانیتورشون میدیدند و برای رهایی چند ساعته از دنیای بیرون بهش پناه می آوردند...خیلی ها رو میشناسم که شدیدا مخالفش بودند و شبکه های مشابه دیگه رو پیشنهاد میکردند اما موقع بسته شدن (منتقل شدن) به این نتیجه رسیدند که یه مهره ماری داره که دل کندن ازش سخته...خیلی ها با فیس بوک مشغول بودند اما یه طوری فضای شیک فیس بوک و عیان بودن تمام فعالیت ها کارو برای بعضی ها سخت میکرد...از همه بدتر که هر موقع و هر زمانی میتونست فیلتر بشه .اما انگار کسی کاری با 360 نداشت...به محض اعلام این خبر ، خود من تعداد زیادی دعوتنامه از سایت های فارسی و غیر فارسی مشابه گرفتم که یا خیلی شبیه 360 بودند یا خیلی بهتر و با امکانات بیشتر....اما هنوز هیچکدوم جای 360 رو نگرفتن.باید قبول کنیم که 360 مثل گوشی های سامسونگ و نوکیا (همون گوشی های ساده سال های 80 و 81)یه نوستالژی خاص دارن که هزار تا گوشی پیشرفته هم نمیتونه جاشونو بگیره...پیشرفت تکنولوژی هر چقدر هم که سریع باشه ما نمیتونیم همیشه باهاش پیش بریم بستگی به دوره ای داره که ما درش هستیم...ازین به بعد هزاران سایت بهتر از 360 میاد اما برای من ارزشش خیلی کمه......تجربیاتی که از 360 نصیب من و دوستان من شد خیلی ارزشمند بود.امیدوارم نسل جدید صفحات اجتماعی همچنان محیط شاد و سالمی باشه برای برادران و خواهران کوچک ما...